Voor vrijwel elk kind is de scheiding van zijn of haar ouders een ingrijpende gebeurtenis. Hoe meer een scheiding met ruzie en conflicten gepaard gaat, hoe groter de impact op de betrokken kinderen. In sommige situaties is de onderlinge strijd zo heftig dat de kinderen ernstige schade oplopen. Begeleiding is dan nodig om het kind te beschermen tegen de negatieve gevolgen van de strijd en de ouders te ondersteunen bij het verminderen van escalatie en het vinden van een manier om hun gezamenlijke verantwoordelijkheid als ouder – opnieuw – op een goede manier in te vullen.

Loyaliteit is een begrip wat vaak in verband wordt gebracht met kinderen die te maken krijgen met ouders die gaan scheiden. Kinderen zijn loyaal aan hun ouders. Loyaliteit is een ander woord voor trouw. Kinderen zijn trouw aan hun ouders en die trouw komt voort uit het  feit dat het kind uit beide ouders is geboren. Een loyaliteitsconflict is een innerlijke strijd die kinderen voeren omdat ze het gevoel hebben niet trouw te kunnen of te mogen blijven aan beide ouders. De band met een van de ouders wordt ontkend, doordat het kind niet vrijelijk van die ouder mag houden, en dat kan grote schade berokkenen aan de ontwikkeling van het kind.

Als de ouders ruzie hebben, voelt dat voor kinderen als een soort spanning. Het kind kan deze spanning niet verdragen en hij wil er iets aan doen. Een kind gaat zich dan automatisch afvragen waar zijn voorkeur ligt. Wie vindt hij de liefste? En als je de ene het liefste vindt, betekent dat automatisch dat je de ander minder lief vindt. Dat maakt angstig, doet pijn en is verwarrend.

Als een kind duidelijk voor één kant kiest voelt het zich wanhopig, omdat de keuze van de ene ouder altijd wil zeggen dat hij niet voor de andere ouder kiest. Het voelt alsof hij die ouder in de steek laat.

Daarnaast gaan kinderen twijfels over zichzelf krijgen. Een kind identificeert zich met beide ouders;  dat wil zeggen een kind voelt dat hij als persoon een deel van zijn vader en een deel van zijn moeder in zich draagt. Een kind bestaat als het ware voor de helft uit de vader en voor de andere helft uit de moeder. Een loyaliteitsconflict betekent dus altijd dat het kind ervaart dat een stuk van hemzelf wordt ontkend of wordt afgewezen.

Als een ouder de andere ouder zwart maakt ervaart een kind dat er in hem iets zit wat lelijk, onbetrouwbaar en niet goed genoeg is. Kinderen betrekken kritiek van de ene ouder op de andere op zichzelf. Het voelt als kritiek op hun eigen persoon en hun gevoel van eigenwaarde wordt aangetast.

Gesprekken / Tijdens de gesprekken met kinderen wordt speciale aandacht besteed aan dat wat de kinderen beleven. De gesprekken worden gevoerd aan de hand van verschillende methoden. Zo wordt er gebruik gemaakt van Poptalk, praten met poppetjes, de drie huizen en ook kan Words en pictures een goed hulpmiddel zijn om door middel van beeld en tekst uitleg te geven wat een kind heeft meegemaakt. Tijdens de gesprekken is sprake van een zekere opbouw, maar de kinderen zijn leidend in wat ze willen bespreken. Samen met het kind wordt gekeken welke terugkoppeling de ouders krijgen.